Ostatni wpis na moim blogu dotyczył całowania. Całowanie, czułość to piękne tematy i cieszę się, że to właśnie one zostały z nami na dłużej. Co więcej, w niedzielę 14 lutego obchodziliśmy święto miłości, a czym byłaby nasza ludzka miłość bez gorących pocałunków? Jednak nie zapominajmy, że miłość to nie tylko ta romantyczna między dwojgiem kochanków, ale i ta żywiona do rodziców, rodzeństwa, dziadków i … babć. Babcie bardzo często są silne zaangażowane w wychowanie wnuków nie zależnie od szerokości geograficznej. Po prostu – babcie i dziadkowie kochają wnuki i są dla nich zazwyczaj znacznie bardziej wyrozumiali niż byli swego czasu dla ich rodziców. A wyrazem ich nieskończonej miłości jest często misja dokarmiania wnucząt, co spotyka się z mieszanymi uczuciami tych ostatnich. „Chcesz jeszcze kotlecika? Nie? To Ci nałożę”. A zatem jak to się stało, że jesteśmy jedynym gatunkiem, u którego zaobserwowano funkcjonowanie instytucji babci? I co do tego wszystkiego ma zjawisko menopauzy?